من در این پست شما رو مجاب میکنم که چرا باید وقتی که بیمار می‌شوید و به بستری شدن نیاز دارید به بیمارستان خصوصی بروید.
به همون دلیلی که تو پست قبلی گفته شد باید میرفتم سه روز بستری میشدم
ولی چون حال عمومی بیمار خوب است و از همه هم سالمتره Day care نوشتن برام
چی هست اصلا؟
یه اتاقی تو بخش مورد نظر هست که بیمار می‌ره داروشو تزریق میکنه و یا تحت نظر قرار میگیره و بعد می‌ره ترخیص، اگه سه روز باشه باید سه روز پذیرش بشه و سه روز ترخیص و این از شاهکار های وزارت بهداشته!
به دلایلی که مهمترینش این بود که بیمارستانی که دکتر من معرفی کرد یه هفته دیگه پذیرش میداد من تصمیم گرفتم نرم اونجا، گفتم معرفی نامه برای یه دکتر در شمال بنویس، نوشت، بعد دیدم اون دکتر دیگه تو بیمارستان کار نمیکه، به همین سادگی و پت و متی
خواهرم از طریق یکی از اقوام تونست در یک بیمارستان دولتی درجه nپذیرش بگیره فوری و من تا همون لحظه نمی‌دونستم فلوشیپ داره میگفتم یه متخصص دم دستی هم آدم داشته باشه خوبه، برای مشاوره و حتی استعلاجی نوشتن:)))
و فکر کنید دکتری که فلوشیپ داره میگه هرچی سرپرستار بگه:/ اگه بگه تخت نداریم یعنی نمیشه و نمی‌دونم چرا جنم پزشک مملکت باید در این حد افت داشته باشه!!
ما رفتیم و day care نوشت و کلی هم تخت خالی داشتن
پیک ماجرا اینجا بود که موقع پذیرش اون رو با بستری کامل اشتباه گرفتن ، اطلاعات بیمارستان هم بوق خالص،خلاصه رفتیم شماره تخت گرفتیم:/ بعد رفتیم پیش پذیرش بگیریم که یکی از رزیدنت ها که ما رو تو ایستگاه پرستاری دیده بود تو آسانسور دیدمون و گفت اصلا نباید اینکارارو کنید، خدا بهش سلامتی بده که روال درست رو گفت وگرنه ما تا تخت نمیگرفتیم و لباس نمیگرفتیم ول کن ماجرا نبودیم:/
و اشکال از پذیرش مغز تهی بیمارستان بود که نسخه ای که هر روز داره میخونه رو عرضه نداره درست بخونه:/
حالا بماند که دکتر هم تاریخ رو ۲۱ زده بود و چقدر این وسط ۷ طبقه رفتیم بالا ۶ طبقه اومدیم پایین و در زوجیت و فردیت آسانسورها دهنمون صاف شدتت تاریخ رو درست کنیم به خواهرم گفتم دیدی آسانسور زوج تو پنج هم نگه می‌داشت و حتی بقیه طبقات؟؟؟؟
و در وصف صفای این بیمارستان هم بگم که به کولر اعتقادی ندارن، همه بلا استثنا باید انقدر بدون که بوی عرق بگیرن، این رو از مردم طفلکی تو آسانسور که خیس و خمیر بودن، آدمای تو راهرو، میشد راحت تشخیص داد، یعنی شما وارد یه بیمارستان شدید دیدید پرسنل حال ندارن و آسانسور بو میده توش سریع اونجا رو ترک کنید و بدونید تا رس شما رو نکشن دست بردار نیستن،
فرآیند پذیرش من ۳۰۵ ساعت طول کشید تا اومدیم تو بخش موقع اذان ظهر بود که سرپرستار غرغرو گفت تا حالا کجا بودی؟(انگار بیمارستانشون شانزلیزه هست رفته بودم گردش) ما الان دیگه بیمار نمیگیریم، فقققط چون فامیل عاقای دکتری کارتون راه میندازم،
میدونید که این وسط وظیفه و انسانیت و شعور هم اندازه جو نمی ارزه
اینکه من رو اشتباه راهنمایی کردن اینکه پرسنل دهنشون رو موقع حرف زدن باز نمیکنن چون بیمارستان دولتی هست هم تقصیر منه، حتی اینکه من وقتی وارد یه اتاق میشم برای یه مهر ناقابل میبینم دو تا همکار دارن ببخشید لاس میزنن و اصلا توجهی نمیکنن هم تقصیر منه و تقصیر منه که زل میزنم تو دست این حلقه و تو دست اون حلقه چون من نباید مزاحم میشدم و حتی به این مسائل املی فکر کنم!
در انتها عکسی از مصدوم رو هم گذاشتم با پوشش و سانسور!
+بقیه ماجرا در پست های آتی، البته اگه حالی بود امیدوارم مجاب شده باشید که اگه بیمه تکمیلی دارید اگه نورون هاتون براتون مهمه به بیمارستان دولتی نرید، من هم بیمه تکمیلی دارم و هم نورون هام برام مهمه ولی هنوز م موندم چرا رفتم شاید علاقه مند بودم Day Careرو در بیمارستان دولتی تجربه کنم.
++یکی از سوال های من از بچگی این بود که افاده پرستار ها چرا از پزشکها بیشتره:(
#بیمارستان_امام_حسین
#اسیر_شدیم_به_امام_حسین
