داشتم فیدیبو رو زیر و رو میکردم که به این نتیجه رسیدم این سرویس ها هم خیلی راحت ذهن ملت رو میخونن هم خیلی راحت به ذهن ملت جهت میدند.
اینکه کی چی میخونه
کی چقدر هزینه میکنه
چه موضوعاتی بیشتر خونده میشه و غیره.
کتابی رو دیدم که با بنر بزرگی وسط پیج براش تبلیغ کرده بودن. تخفیف هم داشت. نوشته ی نویسنده کتاب ملت عشق
راستش من ملت عشق رو جسته گریخته خوندم
در واقع خوشم نیومد. موضوعات این سبکی رو دوست ندارم. شاید در ناخودآگاهم از چیزی اذیت میشم شاید خاطره ای رو برام زنده میکنه هر چی که هست نباید عادی بشه و دوست ندارم بخونمش و اینکه این همه تبلیغ برای این نویسنده میشه من رو یاد سریال های ترکیه ای میندازه.
عادی سازی
همین و همین.
دیروز یه توییت زدم در مورد آدمای خاکستری. خلاصه ای از گفته ی دکتر آرش نراقی. واکنش نشون داد
منم با شوخی همه رو تایید کردم
دیشب موقع خواب به ذهنم اومد ناراحت شده حتما
وقتی از این #باشه ها میذاره یعنی دلخوره
امروز ازش معذرت خواستم
البته کم هم شبیهشون نیست. نمیدونه تو دل من غوغاست.
یک ریسمان فکندی، بردیم بر بلندی
من در هوا معلق و آن ریسمان گسسته