حقیقت درآور اینه که همه چیز اونطوری که میخواستیم نشد همه چیز یعنی بالای 70 درصد
حقیقت درآور اینه که سن که بالا بره دیگه نه خیلی چیز ها جذابیتتی داره و نه معنی و نه شوق و ذوق
حقیقت درآور اینه جامعه الان طیف های متفاوتی داره و هرچقدر بینشون باشی بیشتر احساس تنهایی میکنه
حقیقت دردآور بعدی اینه که تصمیم گرفتم(شاید و نه قطعی) با کسی که خودش و خانوادش از نظر مذهبی با من و خانوادم خیلی فرق دارن و تقریبا به هیچ چیز شیعه معتقد نیستن ازدواج کنم
چرا؟
چون من از آدمهای مذهبی خیلی ضربه خوردم و خود شیفتگی/ کبر / خود بزرگ بینی و دوروییشون رو نمیتونم دیگه تحمل کنم
ترجیح میدم بقیه عمرم رو با کسی باشم که صداقت داره و نقش بازی نمیکنه و منو همینطور قبول داره
هر ادمی ترکیبی از فرهنگ مختلف پدر و مادرشه و خودش هم طی سالها از جامعه و اطرافیان فرهنگ خاصی رو دریافت میکنه و شخصی سازی میکنه
با این حساب دو نفر بخوان ازدواج کنن حاوی/حامل 6 نوع فرهنگ مختلف هستن که کنار اومدن با همه ی اینا سخته
میخوام دلمو بزنم به دریا
البته که اکثر روانشناس ها میگن این نوع ازدواج تهش طلاقه. چمیدونم شاید خوب شد حالا. وحی منزل که نیست.